به گزارش قدس آنلاین، «علی جعفریان» افزود: اجرای برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع تکلیف قانون برنامه هفتم است. اجرای این قانون می‌تواند نتایج بسیار مثمرثمری داشته باشد، اما باید الزامات اجرای این برنامه هم دیده شود.

وی گفت: برنامه پزشک خانواده یک جراحی بزرگ در نظام سلامت کشور است و باید برای این جراحی آمادگی های لازم وجود داشته باشد.

جعفریان ادامه‌داد: ایجاد این آمادگی‌ها در مردم، رسانه‌ها، پزشکان، دولت و سایر بخش‌های ذیربط باید به وجود آید تا برنامه، کامل و درست اجرا شود.

وی اظهار داشت: معاونت بهداشت وزارت بهداشت، برنامه ریزی‌ها برای اجرای پزشک خانواده، الزامات و منابع لازم برای اجرای برنامه را تبیین و اعلام می‌کند تا دولت بر اساس آن برای اجرای برنامه تصمیم بگیرد.

جعفریان با بیان اینکه تا پایان امسال برای چگونگی اجرای برنامه پزشک خانواده در سال آینده، برنامه ریزی خواهد شد، گفت: برای اجرای این برنامه در سال جاری منابعی در قانون دیده شده بود که محقق نشد ولی امیدواریم منابع اجرای پزشک خانواده در سال آینده، در بودجه لحاظ شود.

وی با یادآوری این که برنامه پزشک خانواده از سال‌های گذشته در روستاها و شهرهای زیر ۲۰ هزار نفر در حال اجراست و ۳۰ میلیون نفر نیز تحت پوشش این برنامه هستند، گفت: کادر بهداشت کشور بسیار دلسوز و کم توقع در حال تلاش بوده و مراقبان سلامت و پزشکان در روستاها و شهرهای مجری برنامه ارتباط بسیار خوبی با بیماران گرفته اند.

این مقام مسئول افزود: در استان‌های فارس و مازندران پزشک خانواده در سطح یک در حال اجراست اما به دلیل کمبود منابع، در برخی مناطق شهری این استان‌ها کمبود مراقب سلامت و پزشک داریم.

جعفریان با بیان این که برای اجرای پزشک خانواده در کشور چند مدل داریم که از نظر حجم عملیات اجرایی و هزینه‌ای که خواهد داشت با هم متفاوتند، افزود: یک مدل این است که همین سطح یک که در این دو استان اجرا شده را در کل کشور اجرا کنیم. یک مدل این است که در همین دو استان اول برنامه را با اجرا در سطوح دو و سه تخصصی، تکمیل و اجرا کنیم سپس به سراغ سایر مناطق کشور برویم. یک مدل هم این است که ابتدا برنامه را در استان‌های همجوار این دو استان شروع کنیم و به تدریج برنامه را در سایر استان‌های کشور گسترش دهیم.

وی اضافه کرد: همه این مدل‌ها قابل طرح و اجراست و بسته به منابعی که در سال ۱۴۰۴ به برنامه پزشک خانواده اختصاص داده می‌شود می‌توان یک مدل را انتخاب و اجرا کرد.

جعفریان با تاکید بر این که پزشک خانواده یک برنامه ملی است نه صرفا برنامه وزارت بهداشت، زیرا رئیس ستاد اجرایی آن رئیس جمهور است، گفت: ما در پزشکی خانواده باید یک تغییر رفتاری اساسی ایجاد کنیم. مردم باید بدانند مدلی که از بیمه اکنون استفاده می‌کنند با اجرای این برنامه تغییر می‌کند. این کار نیازمند یک فرهنگسازی و اطلاع رسانی است.

جعفریان اضافه کرد: وزارت بهداشت در این مقطع برنامه‌ها و روش‌های مختلف اجرای پزشک خانواده را به دولت و سازمان برنامه و بودجه اعلام می‌کند. دولت هر روشی را انتخاب کرد وزارت بهداشت اجرا خواهد کرد. بنابراین سطح اجرای برنامه را دولت تعیین می‌کند.

وی با اشاره به این که پزشک خانواده در کوتاه مدت هزینه‌ای از نظام سلامت کم نمی‌کند و اجرای آن آثار بلندمدت خواهد داشت، بیان داشت: باید برای این برنامه یک ردیف بودجه مستقل و ثابت دیده شود تا برنامه عملیاتی باشد. باید منبع اجرای این برنامه هم پایدار و هم کافی باشد.

جعفریان در پایان خاطرنشان کرد: وزارت بهداشت متعهد به اجرای پزشک خانواده است. همه برنامه های لازم برای اجرای این برنامه را هم تدارک دیده است، منتها سطح اجرای برنامه مستلزم این است که دولت چه میزان منابعی را به آن اختصاص دهد و همچنین ستاد ملی پزشک خانواده کدام مدل از انواع مدل های اجرای برنامه را انتخاب کند.